Licznik odwiedzin:  |
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i
Gospodarki Wodnej przy współpracy Instytutu Chemicznej Przeróbki Węgla w
Zabrzu 6 maja 2013 r. zorganizował kolejne już 59 spotkanie Forum
„Energia – Efekt – Środowisko”.
Fot. Michał Szwed
Fot. Michał Szwed
Fot. Michał Szwed
Fot. Michał Szwed
Kolejne, a jednak inne – bo pierwsze w nowej formule wyjazdowej,
którą Fundusz zamierza realizować
także w innych – poza Śląskiem
– regionach Polski. Ta konferencja
odbyła się w Zabrzu. Wzięło w niej udział około
80 osób, co już świadczy o tym, jak ważny jest
ten temat. Wśród uczestników spotkania znaleźli
się – między innymi – Mirosław Sekuła, Marsza-łek Województwa Śląskiego; Barbara Koszułap,
zastępca prezesa Zarządu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, świata nauki
(Politechniki Śląskiej, Politechniki Krakowskiej,
Głównego Instytutu Górnictwa, Instytutu Inżynierii Chemicznej PAN), izb gospodarczych, agencji
energetycznych oraz przedsiębiorcy i menedżerowie reprezentujący zainteresowane tym tematem
branże gospodarki.
Ważnym akcentem 59 edycji Forum było także
wręczenie Nagrody: „Diament Instytutu Chemicznej
Przeróbki
Węgla im. prof. Henryka Zielińskiego” Mirosławowi Sekule, Marszałkowi
Województwa Ślą-skiego. W uzasadnieniu przyznania Nagrody jej Kapituła
podkreśliła, że autorytet Pana Marszałka oraz
szeroki obszar działania przyczyniają się do rozwoju gospodarki opartej na wiedzy technologicznej,
a przez to sprzyjają rozwojowi regionu śląskiego.
Mirosław Sekuła, przed podjęciem działalności publicznej, kilkanaście lat pracował w Instytucie Chemicznej Przeróbki Węgla.
Uczestnicy 59 Forum mieli także możliwość
zapoznania się z częścią technologiczną Centrum Czystych Technologii Węglowych (CCTW),
które powstało w Instytucie. Przed wizytowaniem
CCTW uczczono minutą ciszy pamięć zmarłego
dwa dni wcześniej Jerzego Jurczyka, projektanta
Centrum.
Dyskusję
nad projektem priorytetowego programu Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej: Efektywne wykorzystanie energii
poprzedziła prezentacja autorstwa
Urszuli Zając, p.o. dyrektora Departamentu
Przedsięwzięć Przemysłowych NFOŚiGW: Konsultacja zmian dla Programu Priorytetowego
NFOŚiGW „Czysty Przemysł”.Przedstawiono
w niej założenia planowanego projektu, czyli
wspierania inwestycji prowadzących do ograniczania oddziaływania na środowisko poprzez:
– zmniejszanie zużycia surowców pierwotnych,
w tym również wody;
– wzrostu efektywności energetycznej przedsię-biorstw.
Celem i efektem takich działań powinien być
czysty, autonomiczny, innowacyjny przemysł.
Założenia Programu sprowadzają się do zasady 4 x „Z”, to znaczy:
1. Zmniejszenia zużycia surowców pierwotnych.
2. Zwiększenia efektywności energetycznej.
3. Zapobiegania szkodliwym emisjom do atmosfery.
4. Zagospodarowania energetycznego osadów
ściekowych i odpadów.
Służyć temu mają – między innymi – podniesienie sprawności procesu produkcyjnego,
zastąpienie surowca pierwotnego – surowcem
wtórnym,
technologie racjonalizacji zużycia energii i ciepła, modernizacja
procesów przemysłowych, wdrażanie systemów zarządzania energią,
wyposażenie instalacji spalania paliw w urządzenia służące ograniczaniu emisji zanieczyszczeń
gazowych i pyłowych, modernizacja istniejących
instalacji spalania paliw w kierunku osiągnięcia
najlepszych dostępnych technik (BAT).
Prelegentka
przedstawiła także warunki dofinansowania przez Fundusz konkretnych
projektów. I tak – w przypadku inwestycji służących
zmniejszaniu zużycia surowców pierwotnych lub
zwiększaniu
efektywności energetycznej – po-życzka wynieść może do 75 proc. kosztów
kwalifikowanych przedsięwzięcia. Gdy idzie zaś o zapobieganie lub
ograniczanie szkodliwych emisji do
atmosfery albo zagospodarowanie energetyczne
osadów ściekowych lub odpadów – możliwa jest
dotacja do 25 proc. a pożyczka do 75 proc. kosztów kwalifikowanych danego zadania.
W bloku tematycznym Energetyka zawodowa
vs energetyka rozproszona uczestnicy Forum
wysłuchali dwóch wystąpień. Jako pierwszy głos
zabrał
Stanisław Tokarski, prezes Zarządu, dyrektor generalny TAURON
Wytwarzanie SA. W referacie Energetyka systemowa konkurencyjna,
dochodowa
i mniej emisyjna warunkiem rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) i
energetyki rozproszonejna wstępie przybliżył zebranym
kontekst europejski tego jakże ważnego zagadnienia, czyli najbardziej istotne działania związane
z wdrażaniem polityki klimatycznej obowiązują-cej w Unii Europejskiej. Przywołał więc i omówił
unijne dyrektywy oraz projekty w tym zakresie,
począwszy od 1996 roku, to jest:
– dyrektywę 96/92/WE dotyczącą wspólnych zasad dla rynku wewnętrznego energii elektrycznej;
– dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą unijny
system handlu emisjami.
Następnie przypomniał rok 2007, kiedy to
powstał projekt polityki energetycznej Unii Europejskiej, tzw. 3 x 20 proc., w tym redukcji emisji
gazów cieplarnianych (GC), oraz rok 2008, gdy
tzw. Pakiet Klimatyczno-Energetyczny, zakładają-cy projekty prawne niejako wymuszające redukcję emisji CO
2
i rozwój OZE, stał się faktem.
Rok 2011 – to opracowanie Roadmap 2050
i Energy Roadmap 2050, czyli propozycji celów redukcji emisji gazów cieplarnianych do
roku 2050.
W bieżącym roku powstała ZIELONA KSIĘGA
– zawierająca postulaty długoterminowych celów
redukcji emisji gazów cieplarnianych. „Księga”
odwołuje się do zapisów Mapy Drogowej 2050
i
Energetycznej Mapy Drogowej 2050 jako obowiązujących dokumentów. Warto
jednak nadmienić, że obie „mapy” zostały zawetowane przez Polskę i nie mają w naszym kraju wiążącej mocy
prawnej.
2013 rok przyniósł także Komunikat Komisji
Europejskiej w sprawie przyszłości CCS w Europie.
Wnioski
zapisane w Komunikacie stanowią – mię-dzy innymi – że paliwa kopalne
pozostaną w światowym i europejskim koszyku energetycznym, zaś
CCS stanowić będzie jedną z głównych technologii
mogących przyczynić się do zmniejszenia emisji
CO
2
w sektorze energetycznym. Konieczne będzie
jednak zwiększenie wysiłków na realizację projektów, które już otrzymały wsparcie finansowe ze
środków UE oraz wzmocnienie inwestycji w dzia-łania demonstracyjne w dziedzinie CCS w celu
sprawdzenia wykonalności wdrożenia i budowy
infrastruktury związanej z CO
2
.
Stanisław Tokarski przedstawił także aktualną
sytuację w Krajowym Systemie Energetycznym
w 2012 roku w kontekście produkcji energii elektrycznej w podziale na rodzaje elektrowni oraz moc
osiągalną jednostek ze względu na zużywane paliwo.
W podsumowaniu swojego wystąpienia zaprezentował uwarunkowania sektora wytwarzania
energii
wynikające z polityki Unii Europejskiej i Polski. Podkreślił, że obecna
polityka unijna w tym zakresie wymaga zmian, a jako priorytetowe należy
traktować działania mające na celu podwyższenie
efektywności
energetycznej gospodarki połączone z dążeniem do zmniejszania kosztów
zewnętrznych użytkowania energii nawet o 50 proc.Ważne
jest także ograniczenie naszej zależności od importu węglowodorów z krajów nieustabilizowanych
politycznie. Podniósł również kwestię konieczności
zwiększenia skuteczności działań służących możliwościom pozyskiwania innowacyjnych technologii.
Niezbędny będzie także – jak postulował – jednolity
rynek energii w całej Unii Europejskiej.
Priorytetowe działania w krajowej polityce energetycznej powinny przede wszystkim skupić się
na ustabilizowaniu sytuacji prawnej, ustalaniu cen
energii w kontekście ryzyka inwestycyjnego, ustawy o OZE (sytuacji na rynku certyfikatów), zasady
rezerwacji generacji nieciągłej.
Kolejny prelegent prof. Politechniki Gliwickiej Jan
Popczyk swoje wystąpienie rozpoczął od omówienia aktualnej polskiej sytuacji energetycznej. Dzisiaj
cała krajowa energetyka sprzedaje swoje produkty,
to jest energię elektryczną, ciepło, paliwa (na potrzeby energii elektrycznej, ciepła oraz transportu)
praktycznie wyłącznie na rynku wewnętrznym.
Roczna wartość tych transakcji, z uwzględnieniem
kosztów, wynosi 175 mld PLN (w tym akcyza:
40 mld PLN).
Polska importuje również paliwa. I tak roczne
wypływy środków na paliwa z importu (węgiel, ropa
naftowa, gaz) to około 70 mld PLN.
Kolejną poruszoną w wystąpieniu kwestią
była analiza przyczyn spadku wartości giełdowej
polskich firm energetycznych po ich wejściu na
parkiet GPW.
Jan Popczyk postawił tezę, że energetyka staje
się obecnie najważniejszym „boiskiem gry między
starym i nowym” w kolejnym procesie układania
świata. Proces ten został wyzwolony przez kryzys
zaufania do korporacji ratingowych, bankowych,
energetycznych oraz do polityków. Konsekwencją jest potrzeba przebudowy energetyki, wręcz
w wymiarze cywilizacyjnym. Proces ten musi
jednak gwarantować bezpieczeństwo energetyczne w realiach ekonomicznych, połączone z troską
o środowisko.
Już
dziś potrzebne są, oprócz dyskusji, konkretne działania skoncentrowane
na nowych technologiach i produktach rynkowych oraz na modelach
biznesowych, w których odchodzi się od
podejścia produktowego na rzecz prosumenckich
łańcuchów wartości.
Interesującym i ważnym fragmentem wystą-pienia było omówienie dostępnych technologii,
właściwych dla Polski w perspektywie czasowej
do roku 2050:
– technologii węglowych, określonych jako pomostowe;
– technologii OZE, określonych jako rozwojowe;
– technologii gazowych, określonych jako ubezpieczające rynek;
– technologii jądrowych, które – jak uważa prelegent – nie zaistnieją na polskim rynku energii.
Podkreślił również, że Polska nie ma szans
na zablokowanie dokonującej się na świecie
rewolucji energetycznej. Na rozwiązania połowiczne jest już stanowczo za późno. Konieczne
jest więc przeprowadzenie w latach 2014-2020
II reformy energetyki, w czym może pomóc mechanizm ESCO.
Opr. na podstawie www.forumees.pl
Tytuł pochodzi od Redakcji
|
|
