Ustawa o odpadach – nowe rozwiązania prawne (część II)

Aktualnie obowiązująca ustawa transponuje wymagania prawa Unii Europejskiej zawarte w tzw. dyrektywie ramowej w sprawie odpadów, tj. Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/12/WE z 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów (Dz. US w WE L 114 z 27.04.2006, str. 9). Celem niniejszej publikacji jest porównanie jej zapisów z regulacjami zawartymi w projekcie nowej ustawy.

Magazynowanie odpadów i usuwanie z miejsca magazynowania
– Zachowane obecne przepisy:
• magazynowanie odbywa się zgodnie z wymaganiami w zakresie ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa i zdrowia ludzi;
• odbywa się na terenie, do którego posiadacz ma tytuł prawny;
• prowadzone wyłącznie w ramach wytwarzania, zbierania lub przetwarzania;
• łączny maksymalny okres magazynowania: odzysk, unieszkodliwianie (3 lata), składowanie (1 rok);
• posiadacz jest obowiązany do niezwłocznego usunięcia odpadów z miejsc nieprzeznaczonych do ich składowania lub magazynowania (nakaz w formie decyzji – wójt, burmistrz, prezydent, dyrektor RDOŚ).
– (Nowe – art. 26 pkt 7-8) Przyznanie ministrowi właściwemu do spraw środowiska możliwości określenia szczegółowych wymagań dla magazynowania odpadów w postaci rozporządzenia.
– (Nowe – art. 27 pkt 4-5) Uwzględniono przypadek, gdy posiadacz nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości, z której obowiązany jest usunąć odpady.

Przekazywanie odpadów
– Wytwórca odpadów ma obowiązek gospodarowania wytworzonymi przez siebie odpadami.
– Posiadacz odpadów może zlecić gospodarowanie odpadami wyłącznie podmiotom, które uzyskają:
• zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów;
• koncesję na składowanie odpadów w górotworze, w tym w podziemnych wyrobiskach górniczych, pozwolenie zintegrowane, decyzję zatwierdzającą program gospodarowania odpadami wydobywczymi, zezwolenie na prowadzenie obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych lub zezwolenie na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości – na podstawie odrębnych przepisów;
• lub wpis do rejestru.

W przypadku przekazania odpadów następnemu posiadaczowi odpowiedzialność za gospodarowanie odpadami przechodzi na następnego posiadacza (dwa wyjątki: transportujący oraz sprzedawca i pośrednik).

Przetwarzanie odpadów w instalacjach i urządzeniach
– Obecne przepisy stanowią odpowiednik regulacji zawartych w art. 13.
– Odpady przetwarza się wyłącznie w instalacjach lub urządzeniach, które spełniają wymagania ochrony środowiska i nie powodują przekroczenia standardów emisyjnych (art. 29 pkt 1-2).
– Zakazuje się przetwarzania odpadów poza instalacjami i urządzeniami. Wyjątek stanowi możliwość przetwarzania niektórych rodzajów odpadów poza instalacjami i urządzeniami w procesach R3, R5, R10, R11 i R12.
– Z uwagi na rezygnacje z procesów R14 i R15 procesy R3, R5, R11 i R12 będą dotyczyły odpadów im obecnie przypisanych.
– Utrzymana została możliwość prowadzenia odzysku poza instalacjami i urządzeniami przez osoby fizyczne prowadzące kompostowanie na własne potrzeby.

Plany gospodarki odpadami
– Zniesienie obowiązku tworzenia powiatowych i gminnych planów gospodarki odpadami, pozostają wojewódzkie i krajowy (art. 34 pkt 3).
– Zachowanie zgodności planów gospodarki odpadami z polityką ekologiczną państwa oraz zgodności wojewódzkiego planu gospodarki odpadami z planem krajowym.
– Krajowy plan gospodarki odpadami (KPGO) opracowany przez ministra środowiska w porozumieniu z ministrem gospodarki wodnej uchwala Rada Ministrów.
– Wojewódzki plan gospodarki odpadami (WPGO) opracowany przez zarząd województwa uchwala sejmik województwa.
– Niewielkie zmiany w opiniowaniu (art. 36 pkt 4): wojewódzki plan gospodarki odpadami nie przewiduje obowiązku jego opiniowania przez organy wykonawcze powiatów oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
– Uchwała w sprawie wojewódzkiego planu gospodarki odpadami podlega obowiązkowi aktualizacji, gdy dokonano zmiany podziału na regiony gospodarki odpadami komunalnymi lub została ukończona budowa nowej regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów. Uchwała jest aktem prawa miejscowego.
– Wydłużono okres obowiązywania planów z 4 do 6 lat.
– Sprawozdania z realizacji planów będą sporządzane co 3 lata (obecnie co 2) według stanu na dzień 31 grudnia roku kończącego okres sprawozdawczy.
– Zmieniono terminy przygotowania i przedkładania sprawozdań z realizacji planów: dla krajowego planu – 18 miesięcy; dla wojewódzkiego planu – 12 miesięcy po upływie okresu sprawozdawczego (art. 39 pkt 3).
– Zachowano upoważnienie dające ministrowi środowiska możliwość określenia sposobu i formy sporządzania WPGO oraz zakresu, sposobu i formy sporządzania sprawozdania z tego planu.

Uprawnienia wymagane do gospodarowania odpadami
Ustawa przewiduje istnienie następujących decyzji dotyczących wytwarzania lub gospodarowania odpadami:
– pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub pozwolenie zintegrowane;
– zezwolenie na przetwarzanie odpadów;
– zezwolenie na zbieranie;
– brak wymagań formalnoprawnych związanych z wytwarzaniem odpadów.

Zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów wydawać będzie marszałek województwa:
a. dla przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;
b. dla odpadów innych niż niebezpieczne, poddawanych odzyskowi w procesie odzysku polegającym na wypełnianiu terenów niekorzystnie przekształconych, jeżeli ilość umieszczanych w wyrobisku lub zapadlisku odpadów jest nie mniejsza niż 10 Mg na dobę lub całkowita pojemność wyrobiska lub zapadliska jest nie mniejsza niż 25 000 Mg.
W pozostałych przypadkach – starosta. Na terenach zamkniętych – dyrektor RDOŚ.
– Utrzymano możliwość uzyskania decyzji o charakterze łącznym: zbieranie + przetwarzanie odpadów, ale wtedy jeżeli wydający je organ byłby jednocześnie właściwy do wydania danego zezwolenia na zbieranie odpadów i zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
– (Nowe – art. 41 pkt 9) Do zezwolenia na zbieranie odpadów i zezwolenia na przetwarzanie odpadów nie stosuje się przepisu art. 11 ust. 9 Ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, który stanowi, że jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy.
– Dotychczasowe wymagania dla wniosków i zezwoleń na odzysk i unieszkodliwianie odpadów zostały przeniesione do wymagań i zezwoleń na przetwarzanie odpadów, gdzie nastąpiły nieznaczne uzupełnienia.
– Dotychczasowe wymagania dla wniosków i zezwoleń na zbieranie odpadów zostały przeniesione do nowej ustawy.
– (Nowe – art. 42 pkt 4) Wprowadza się wymóg dołączenia do wniosków o wydanie zezwolenia na przetwarzanie lub zezwolenia na zbieranie odpadów decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli jest wymagana.
– (Nowe – art. 43 pkt 4-6) W przypadku nowej instalacji do przetwarzania odpadów zezwolenie na przetwarzanie odpadów może dodatkowo określać warunki eksploatacyjne odbiegające od normalnych na czas potrzebny do rozruchu tej instalacji i osiągnięcia przez nią mocy przerobowej, nie dłuższy niż rok. Nie dotyczy to składowiska.
– Zachowano przesłanki odmowy wydania zezwolenia (np. zagrożenie życia, zdrowia ludzi, zagrożenie środowiska, kierownik spalarni lub współspalarni albo kierownik składowiska nie posiadają świadectwa potwierdzającego kwalifikacje).
– Jeżeli następuje naruszenie przepisów ustawy lub działanie jest niezgodne z wydanym zezwoleniem, rozpoczyna się procedurę cofnięcia zezwolenia analogicznie do obecnie obowiązujących przepisów ustawy o odpadach.

Rejestr
Stosownie do art. 26 dyrektywy 2008/98/WE wprowadza się rejestr zakładów lub przedsiębiorstw zajmujących się zbieraniem lub transportem odpadów, pośredników w obrocie odpadami lub sprzedawców odpadów oraz zakładów lub przedsiębiorstw, które nie podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia.
– Marszałek województwa prowadzi rejestr, dwa tryby wpisów: na wniosek i z urzędu – wpisy na wniosek dokonuje się ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podmiotu;  wpisy z urzędu ze względu na miejsce wykonywania działalności. Wpis na wniosek w terminie 30 dni, o ile nie zawiera braków formalnych.
– Rejestr prowadzony jest w formie elektronicznej i jest publicznie dostępny (część informacji może być wyłączona, np. warunki umów, wysokości wnoszonych opłat).
– Podmioty objęte obowiązkiem wpisu zobowiązane są zrobić to w terminie 6 miesięcy od daty utworzenia rejestru.
Wpis do rejestru dla:
• wprowadzających sprzęt elektryczny i elektroniczny;
• wprowadzających baterie i akumulatory;
• wprowadzających pojazdy;
• producentów, importerów i wewnątrzwspólnotowych nabywców opakowań;
• wprowadzających na terytorium kraju produkty w opakowaniach;
• wprowadzających na terytorium kraju opony;
• wprowadzających na terytorium kraju oleje smarowe
będzie objęty opłatą rejestrową. Ponadto obowiązywać będzie tzw. opłata roczna (50-2000 zł, dla mikroprzedsiębiorcy maksymalnie 500 zł).
– W przypadku zmian danych zawartych w rejestrze podmiot zobowiązany jest w ciągu 30 dni złożyć wniosek o zmianę wpisu do rejestru.
– W przypadku zaprzestania działalności wniosek w ciągu 14 dni o wykreślenie.

Ewidencja odpadów
Przeniesiono z dotychczasowej ustawy o odpadach obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów, jak i podstawowe zasady jej prowadzenia:
– (art. 66) posiadacz odpadów jest obowiązany do prowadzenia na bieżąco ich ilościowej i jakościowej ewidencji zgodnie z katalogiem odpadów;
– sprzedawca odpadów i pośrednik w obrocie odpadami niebędący posiadaczami odpadów są obowiązani do prowadzenia na bieżąco ilościowej i jakościowej ewidencji odpadów niebezpiecznych;
– zachowano zwolnienie z prowadzenia ewidencji dla określonych podmiotów (rozszerzenie listy o władającego powierzchnią ziemi, na której mogą być stosowane osady ściekowe oraz podmioty prowadzące działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami);
– obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów nie będzie dotyczył rodzajów odpadów lub ich ilości, które zostaną określone w akcie wykonawczym;
– ewidencja odpadów będzie prowadzona z zastosowaniem dokumentów ewidencyjnych takich jak: karta przekazania odpadów, karta ewidencji odpadów, karta ewidencji komunalnych osadów ściekowych, karta zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, karta ewidencji pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także podstawowa charakterystyka odpadów oraz wyniki testów zgodności (sporządzane tylko przez posiadaczy przekazujących odpady na składowisko);
– (nowe – art. 67 pkt 1 ust 2) nowy dokument ewidencyjny – karta ewidencji odpadów niebezpiecznych – dla podmiotów, które nie są posiadaczami odpadów;
– zachowano zasady prowadzenia ewidencji, np. kartę przekazania odpadu sporządza posiadacz odpadów w określonej liczbie; przejmujący zobowiązany jest potwierdzić przejęcie itd.;
– zachowano możliwość sporządzania zbiorczej karty przekazania odpadów, dodano obowiązek sporządzenia karty zaraz po zakończeniu miesiąca;
– sprecyzowano, że uproszczoną ewidencję, poza prowadzącym wyłącznie transport odpadów, mogą prowadzić podmioty, które wytwarzają odpady niebezpieczne w ilości do 100 kg rocznie lub wytwarzają odpady inne niż niebezpieczne, niebędące odpadami komunalnymi, w ilości do 5 ton rocznie;
– dokumenty ewidencji należy przechowywać przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego;
– posiadacz odpadów jest obowiązany do udostępnienia dokumentów ewidencji odpadów na żądanie organów uprawnionych do przeprowadzenia kontroli;
– wzory dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów oraz rodzaje odpadów lub ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji, zostaną określone w aktach wykonawczych ministra właściwego do spraw środowiska. Dotychczasowe przepisy dotyczące ewidencji odpadów będą obowiązywać do 31 grudnia 2012 r.

Sprawozdawczość
Mamy dwa rodzaje sprawozdań:
• o produktach, opakowaniach i gospodarowaniu odpadami z nich powstającymi;
• o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami.
– Art. 73 określa, kto sporządza roczne sprawozdanie o produktach, opakowaniach i gospodarowaniu odpadami z nich powstającymi oraz zakres sprawozdania dla poszczególnych grup składających.
– Art. 75 określa, kto sporządza roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu odpadami oraz zakres sprawozdania.
– Termin składania sprawozdań wyznaczono na 15 marca za poprzedni rok kalendarzowy do właściwego marszałka województwa.
– Sprawozdania wprowadzane będą do bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami poprzez konto elektroniczne.

Baza danych o produktach, opakowaniach oraz o gospodarce odpadami
– Tworzy się w formie elektronicznej bazę danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, zwaną „BDO” (rozszerzenie obecnej ZSO o produkty i opakowania wprowadzane na rynek oraz odpady z nich powstające). Zakłada się utworzenie BDO w ciągu 36 miesięcy od wejścia ustawy w życie.
– Art. 79 pkt 2 określa rodzaje informacji, które mają być umieszczane w BDO.
– Marszałek województwa prowadzi, aktualizuje BDO, zbiera, przetwarza, przechowuje, archiwizuje i weryfikuje na podstawie sprawozdań informacje w BDO. Dba o bezpieczeństwo zebranych danych i informacji. Zamieszcza kopie decyzji.
– Administratorem BDO jest minister ds. środowiska lub wyznaczony podmiot.
– Art. 83 precyzuje dostęp do BDO dla użytkowników. Użytkownicy posiadają uprawnienia do nieodpłatnego dostępu do BDO w zakresie związanym z ich kompetencjami i zadaniami.

Szczególne zasady gospodarowania niektórymi rodzajami odpadów
– Rozdział 1: PCB oraz odpady zawierające PCB – zasady analogiczne do obecnie obowiązujących.
– Rozdział 2: Oleje odpadowe – wprowadzono obowiązek selektywnego zbierania; gdy technicznie wykonalne i ekonomicznie opłacalne, to wprowadza się zakaz mieszania olejów o różnych cechach.
– Rozdział 3: Odpady zawierające azbest – regulacje analogiczne do obowiązujących, z tym że dopuszczono przetwarzanie odpadów zawierających azbest w innych urządzeniach (nie tylko przewoźnych).
– Rozdział 4: Odpady medyczne i odpady weterynaryjne – w odróżnieniu od obecnego stanu proponowane przepisy zakładają możliwość funkcjonowania różnych technologii do unieszkodliwiania (upoważnienie dla ministra celem sprecyzowania wymagań w stosunku do wszystkich technologii przetwarzania odpadów medycznych i weterynaryjnych).
– Rozdział 5: Komunalne osady ściekowe – powtórzenie dotychczas obowiązujących przepisów.
– Rozdział 6: Odpady pochodzące z procesów wytwarzania dwutlenku tytanu oraz z przetwarzania tych odpadów – zasady analogiczne do obecnie obowiązujących.
– Rozdział 7: Odpady z wypadków – powtórzenie dotychczas obowiązujących przepisów. Różnica – dodanie RDOŚ jako organu właściwego do wydania decyzji nakładającej na sprawcę wypadku obowiązku gospodarowania odpadami z wypadków, w tym obowiązek przekazania ich wskazanemu posiadaczowi odpadów. Wyjątek ten dotyczy wyłącznie terenów zamkniętych.

Wymagania dotyczące prowadzenia procesów przetwarzania odpadów

Składowanie odpadów
– Przepisy ustawy stanowią kontynuację obowiązującychobecnie, większość obowiązków dla zarządzających składowiskiem odpadów lub kwestie ich niedopełnienia zostały przeniesione.
– (Nowe – art. 103) Wprowadzono przepis systematyzujący rodzaj instalacji, na których mogą być składowane odpady – należą do nich: składowiska odpadów, składowiska odpadów podziemnych oraz obiekty unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.
– (Nowe – art. 104) Zakaz magazynowania odpadów na składowisku, składowisko to obiekt budowlany z przeznaczeniem do składowania, a nie magazynowania.
– Wymagania związane z przyjmowaniem odpadów na składowiska zostały przeniesione do Ustawy z Rozporządzenia Ministra Gospodarki z 7 września 2005 w sprawie kryteriów oraz procedur dopuszczania odpadów do składowania na składowisku danego typu.
– Zamieszczono upoważnienie dla ministra właściwego do spraw środowiska do określenia szczegółowych wymagań dotyczących lokalizacji, budowy i prowadzenia składowiska odpadów, jakim odpowiadają poszczególne typy składowisk odpadów oraz zakresu, czasu i częstotliwości, a także sposobu i warunków prowadzenia monitoringu składowisk odpadów (obecnie mamy dwa odrębne akty wykonawcze).
– (Art. 125) Na zarządzającego nałożono obowiązek ustanowienia roszczeń z tytułu wystąpienia negatywnych skutków w środowisku oraz szkód w środowisku (ustanowienie tego zabezpieczenia przenosi się z etapu uzyskania pozwolenia na budowę na etap uzyskania decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia, nie poźniej niż 3 miesiące od dnia, kiedy decyzja stała się ostateczna).
– Zarządzający składowiskiem został zobowiązany do posiadania tytułu prawnego do całej nieruchomości wraz ze wszystkimi instalacjami i urządzeniami w fazie ekploatacyjnej i poeksploatacyjnej.
– Kierownik składowiska musi posiadać kwalifikacje w zakresie gospodarki odpadami.
– Zarządzający składowiskiem może rozpocząć jego prowadzenie dopiero po uzyskaniu pozwolenia zintegrowanego lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, pozwolenia na użytkowanie składowiska oraz decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska.
– Zmianie uległ zakres instrukcji – wniosek o wydanie decyzji został poszerzony o: informację o rocznej i całkowitej masie odpadów przeznaczonych do składowania, docelową rzędną i pojemność składowiska oraz rodzaje odpadów, które mogą zostać użyte w fazie eksploatacyjnej oraz poeksploatacyjnej oraz sposób ich użycia, sposób technicznego zamknięcia składowiska i kierunek jego rekultywacji.
– Zmiany o charakterze organizacyjnym i technicznym w fazie eksploatacji i w fazie poeksploatacyjnej wymagają wydania decyzji zatwierdzającej nową instrukcję.
– Nałożono obowiązek utworzenia funduszu rekultywacyjnego – zarządzający jest zobowiązany do podania publicznie udziału środków odprowadzanych na ten fundusz; cel – zabezpieczenie środków na rekultywację składowiska.

Termiczne przekształcanie odpadów
– Projektowane przepisy stanowią kontynuację obecnie obowiązujących, w tym obowiązki zarządzającego spalarnią odpadów lub współspalarnią, obowiązek zatrudnienia na stanowisku kierownika spalarni lub współspalarni, osoby posiadającej świadectwo potwierdzające kwalifikacje odpowiednie do prowadzonych procesów przetwarzania odpadów.
– Zmianie uległy przepisy kwalifikacji procesu termicznego do procesu D10 lub R1 (art. 158 pkt 1-2). Kwalifikacja uzależniona jest od rodzaju odpadów oraz wykorzystania energii powstałej w procesie. W przypadku odpadów komunalnych kwalifikacja zależy od efektywności energetycznej (wzór podany w załączniku nr 1).
– Zmianie uległo upoważnienie dla ministra do wydania rozporządzenia w sprawie warunków technicznych kwalifikowania części energii odzyskanej z termicznego przekształcenia odpadów. Obecnie dotyczy ona wyłącznie odpadów komunalnych, zmiana rozszerza odpady komunalne o inne niż komunalne, które zawierają frakcje biodegradowalne. Część energii odzyskanej z termicznego przekształcenia odpadów zawierajacych frakcje biodegradowalne może stanowić energię z OZE.
– Wprowadzono zmiany w obowiązkach zarządzającego w zakresie przyjęcia odpadów do termicznego przekształcenia – rozszerzono zakres dokumentacji, na podstawie której zarządzający sprawdza zgodność przyjmowanych odpadów (art. 160).
– Minister właściwy ds. gospodarki w porozumieniu z ministrem środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów, z wyjątkiem odpadów medycznych i weterynaryjnych, oraz sposoby postępowania z odpadami powstałymi w wyniku termicznego przekształcania odpadów, kierując się właściwościami odpadów i ochroną środowiska.
– Rozbudowane zostały regulacje określające sposób postępowania w przypadku niedopełnienia przez zarządzającego spalarnią lub współspalarnią obowiązków w zakresie termicznego przekształcania odpadów (art. 161).

Kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami
– Przepisy dotyczące posiadania świadectwa kwalifikacyjnego zostały zebrane w odrębnym rozdziale (rozdział 3 dział VIII).
– Procedura uzyskiwania świadectw pozostaje bez zmian – świadectwa wydawane przez marszałków po złożeniu egzaminu z wynikiem pozytywnym. Opłaty nie ulegają zmianie (1 proc. i 34 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw), zmiana zapisu z rozporządzenia do ustawy.
– Rozdział precyzuje wymagania dotyczące komisji egzaminacyjnej; zagadnienie związane z komisją egazminacyjną, egzaminem, sposobu uiszczania opłaty, wzoru świadectwa w zakresie termicznego przekształcania odpadów czy składowania odpadów zostaną określone w akcie wykonawczym.
– Świadectwo stwierdzające kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami oprócz kierownika spalarni, współspalarni, składowiska obowiązek posiadania mają również kierownicy obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.

Opłaty za składowanie i magazynowanie odpadów
– Z ustawy POŚ wykreślono przepisy dotyczące opłat za korzystanie ze środowiska w zakresie obejmującym odpady.
– Zasady dotyczące obliczania opłaty zwanej „opłatą za składowanie” za umieszczenie odpadów na składowisku pozostają bez zmian.
– Wprowadzona zostaje opłata karna (art. 174) za składowanie odpadów niezgodnie z przepisami z zakresu gospodarki odpadami. Opłatę karną ponosi się również za magazynowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym.
– Opłatę karną (niezależną od opłaty za składowanie) za składowanie lub magazynowanie odpadów ponosi posiadacz odpadów odpowiedzialny za gospodarowanie odpadami. Opłatę karną ustala, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce składowania lub magazynowania odpadów.
– Przepisy rozdziału 2 dotyczą odraczania i zmniejszania opłat karnych.
– Urząd marszałkowski prowadzi odrębny rachunek bankowy w celu gromadzenia i redystrybucji wpływów z tytułu opłat za składowanie i opłat karnych.
– Zmieniono sposób redystrybucji wpływów z opłat za składowanie oraz opłat karnych (art. 191):
• 25 proc. – przychód NFOŚ;
• 35 proc. – przychód WFOŚ;
• 40 proc. – dochody budżetów gmin. (Opłaty pomniejszone o 5 proc. dla marszałka i 10 proc. dochód budżetu gminy lub gmin, proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez to składowisko na obszarze tych gmin).
– Szacuje się, że 5 proc. to około 30-40 mln zł
– kwota pokrywająca rzeczywiste koszty egzekucji opłat i weryfikacji ich ustalenia. Powinna również wystarczyć na finansowanie zadań związanych ze sprawozdawczością.