Rozmowy przed grudniowym szczytem klimatycznym w Kopenhadze wchodzą w decydującą fazę. 30 października zakończył się szczyt w Brukseli. 6 listopada zakończyły się sesje ekspertów w Barcelonie.(1) Polscy politycy nie krzyczą: „Yes, yes, yes”, ale ogłaszają sukces po tym, jak kolejny raz straszyli unijnych partnerów wetem. Sukces czy porażka? Oto jest pytanie.
Od kilkunastu lat, gdy tylko rozpoczyna się dyskusja o globalnym ociepleniu/oziębieniu, Polska ma tylko jedno do powiedzenia: jesteśmy uzależnieni od węgla i przestarzałej energetyki. Tego nikt rozsądny nie zamierza negować. Chodzi o to, jak długo jeszcze tak będziemy mówić? Nawiasem mówiąc, kto nam zabronił aktywniej modernizować elektroenergetykę?
|
|
|
Rząd przyjął listę obszarów proponowanych do objęcia ochroną w ramach programu Natura 2000. Są na niej 464 nowe obszary siedliskowe oraz 79 obszarów wyznaczonych wcześniej, które wymagają korekty granic.
Dotychczas Polska zgłosiła do KE 142 obszary specjalnej ochrony ptaków, które zajmują ok. 16,1% powierzchni kraju, oraz 364 specjalne obszary siedlisk – zajmujących 9,2% powierzchni kraju – według komunikatu Centrum Informacyjnego Rządu.
Prace nad wyznaczaniem sieci Natura 2000 trwały od dwóch lat. W 2008 r. została dokonana jej ocena przy zastosowaniu metodyki zalecanej przez KE. Okazało się, że konieczne jest wyznaczenie kolejnych obszarów chronionych, a także zmiana granic niektórych obszarów wcześniej zgłoszonych do KE. W tym celu resort środowiska powołał 16 wojewódzkich zespołów ekspertów. Przygotowali oni propozycje nowych obszarów chronionych, które trafiły do konsultacji społecznych, m.in. zainteresowanych gmin i organizacji ekologicznych.
|
|
|
Duże inwestycje drogowe wyjątkowo silnie – i niekorzystnie! – wpływają na środowisko naturalne. Ciężki sprzęt narusza siedliska roślinne i zwierzęce, przecinane są naturalne trasy migracji, hałas i ruch płoszy prawie wszystkie gatunki fauny, a najgorszy jest fakt nieodwracalności strat w ekosystemach wzdłuż budowy dróg i autostrad.
Jeszcze kilka lat temu inwestorzy i wykonawcy inwestycji liniowych mało przejmowali się tymi stratami, uspokajając opinię publiczną – a chyba i własne sumienie – tzw. „wyższą koniecznością społeczną”. Twierdzono, że wszyscy chcemy wygodnie podróżować samochodem, inwestycje są konieczne, a zieleń jakoś sama odrośnie. Dziś taka argumentacja nie ma szans – dostosowaliśmy regulacje prawne do rygorystycznych wymogów Unii Europejskiej, a zaciekły spór o budowę obwodnicy przez Dolinę Rospudy zmienił nasz sposób myślenia o poszanowaniu środowiska przy budowie dróg i autostrad oraz sposoby działania i prowadzenia inwestycji.
|
|
|
