Ochrona środowiska jest niezwykle ważnym zjawiskiem dla społeczeństwa. W obecnych czasach daje się zauważyć coraz to większe zainteresowanie dbaniem o przyrodę ze strony różnych organizacji ekologicznych w skali światowej. Organizowane są więc specjalne zjazdy i posiedzenia, na których kładzie się ogromny nacisk na ochronę otaczającej nas przyrody. Spotkania te mają usprawnić ekologię krajową i światową poszczególnych jednostek oraz uświadomić im, jak mają się zachowywać proekologicznie.

Od początku swojego istnienia człowiek uzbroił się w środki oddziaływania na środowisko i jego przekształcanie po to, by wykorzystywać przyrodę w celu zapewnienia sobie jak najlepszego bytu. Człowiek w pierwotnej fazie rozwoju społecznego był całkowicie uzależniony od otaczającej go przyrody, od jej sił i zjawisk. Zaspokajając swoje elementarne potrzeby: poszukiwanie wody, żywności i schronienia – korzystał jedynie z zasobów naturalnych ziemi, nie naruszając równowagi biologicznej.

Stan środowiska zależy w poważnym stopniu od liczby ludności świata. Jest to zupełnie zrozumiałe, jeśli weźmiemy pod uwagę konieczność dalszego zasiedlania uprawnych obszarów Ziemi, a zarazem potrzebę zarezerwowania znacznych terenów dla rolnictwa.

Znamienne jest to, że szybki wzrost liczebności ludzkiej występuje w krajach ubogich i gospodarczo zacofanych [1]. Jednak problemy demograficzne związane ze wzrostem liczby ludności nie ominęły także Polski.
Oceny stanu zaludnienia Polski w dawniejszych okresach historycznych są utrudnione ze względu na wyjątkowo dużą zmienność terytorium państwowego. Według współczesnych szacunków – w początkowym okresie istnienia państwa ludność Polski liczyła 600-700 tys. osób. Dla okresów późniejszych szacunki są już bardziej szczegółowe.

Świat oszalał na punkcie gazu łupkowego. Mówi się, że mamy do czynienia z gorączką złota XXI wieku – powiedział Henryk Jacek Jezierski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska – Główny Geolog Kraju.

Zgodnie z najbardziej ogólnym kryterium podziału gazu ziemnego, można wyróżnić gaz znajdujący się w złożach konwencjonalnych oraz niekonwencjonalnych. Eksploatacja złóż konwencjonalnych jest procesem znanym od XIX wieku i od długiego czasu nie nastręcza problemów technologicznych. Gaz niekonwencjonalny jest z ekonomicznego punktu widzenia trudniejszy i mniej opłacalny w eksploatacji. Do źródeł gazu niekonwencjonalnego zaliczane są: gaz w łupkach (shale gas), gaz uwięziony w izolowanych porach skalnych (tight gas) oraz gaz z pokładów węgla (coalbed methane) i hydraty gazowe.

Henryk Jacek Jezierski
Podsekretarz Stanu
w Ministerstwie Środowiska
Główny Geolog Kraju

Henryk Jacek Jezierski jest absolwentem Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Od 1980 do 1991 r. był zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym, w Zakładzie Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej. Stopień naukowy doktora w dziedzinie geologii uzyskał w 1990 r. w PIG po przedstawieniu rozprawy: „Teoretyczne podstawy regionalnej oceny efektywności zagospodarowania wód podziemnych”.